De rollercoaster die Gerlos heet!
Blijf op de hoogte en volg Annamarie
25 Februari 2015 | Oostenrijk, Gerlos
Op dit moment zit ik hier bijna 3 maanden en zoals de titel al zegt is het een ware rollercoaster. Waar je normaal gesproken elke week al met nieuwe gasten te maken krijgt, werd het hier nog iets anders dankzij de beenbreuk van Myriam. Na oud en nieuw mocht ik bijna elke week nieuwe collega's ontvangen. Dit betekent vertellen hoe het werkt met 2 chalets, waar alles is, wat het menu is enz. Waar Myriam altijd de bestellingen en financiën deed en ik vooral met de gasten te maken had werd dat nu wel even anders. Ineens moest ik alles overnemen, zowel qua menu, financiën, bestellingen enz. En ondertussen gaat het werk gewoon door en mogen de gasten uiteraard niet iets merken. Gelukkig heb ik de afgelopen maanden fantastische collega's gehad die me super hebben geholpen. Nieuwe ideeën aan het menu hebben toegevoegd en waar ik mooie tijden zowel met collega's als de gasten heb mogen beleven.
Myriam en ik waren altijd samen op de piste te vinden. Doordat dit wegviel ben ik in januari veelal met de gasten de piste op geweest en dit heeft mijn snowboardskills zeker goed gedaan. Doordat je natuurlijk niet kan zeuren, achter blijven of chillen als je door gasten wordt uitgenodigd, daag je jezelf toch steeds meer uit. Zo hadden we een Engelse vriendengroep die allemaal snowboarders waren en vooral offpiste gingen. Dit was de eerste week dat ik het Estivant gevoel van vorig jaar zomer weer terug had; ik wilde gewoon echt niet dat ze weg zouden gaan. Het was niet alleen voor hen een vakantie, maar voor ons voelde het net zo. The ALE of Men is het beste eiland van de wereld.
Dat is het mooie van dit werk. Je weet nooit van te voren wat voor soort mensen je in je chalets krijgt. Het is echt elke keer een complete verassing. Vaak weet je niet eens of het een vriendengroep, familie of collega's zijn. Elke samenstelling van de groep betekent dat ze andere verwachtingen hebben en dat jij daar weer op in kan spelen. Dit maakt het werk in ieder geval niet saai en eerder uitdagend.
Naast het snowboarden, wat nog steeds niet verveeld, heb ik een nieuwe hobby toegevoegd. En dit is het sleetje rijden, oftewel rodelen! Hier in Gerlos heb je een 7 km lange baan waar je vanaf kan sleeën en dit gaat er niet langzaam aan toe. Samen met de gasten hebben we dit nu een paar keer gedaan en ik kan het iedereen aanraden. Je hebt echt de grootste lol, en als je onderweg ook nog bij een paar kroegjes stopt worden de laatste meters alleen maar chaotischer en daardoor zeker mooier.
Jullie hebben een tijdje moeten wachten op een blog van mijn nieuwe bestemming. Dit heeft met meerdere dingen te maken, maar vooral doordat ik geeneen avond echt thuis ben. Vorig jaar zat ik na het werk nog lekker op de bank tv te kijken, en te relaxen. Hier is alles een stuk drukker.
Er zijn al heel wat mensen die ik ken in de buurt op vakantie geweest en gestoord persoon als ik ben, wil ik hun dan ook allemaal even zien. En wat is het toch altijd fijn als je weg bent om mensen van thuis te meeten. Al is het even een drankje in de kroeg, een dagje op de piste of gewoon even koffie drinken in het chalet. Bijkletsen, roddelen en even niet de leuke collega of geweldige gastvrouw hoeven zijn. Heerlijk! Zo zijn mijn cafetariamensen uit Groningen op vakantie geweest en hebben een heerlijke doos frikandellen meegenomen (hier eten we nog steeds van), mn neefje zat in mayerhoven. Er waren een paar vrienden aan het werk in Neurkirchen en Zell am ziller en een vriendin was op vakantie in Mayerhoven. Ook heeft een vriend me twee weken geholpen in het chalet. Vervelen doe ik me dus in ieder geval niet :).
Veel mensen vragen wanneer ik weer terug kom. Zoals sommigen gewend zijn, blijft dat vaak een verassing (ook voor mezelf), maar het zal ergens in april zijn!
PS. Mijn telefoon heeft het begeven. als je me wilt bereiken kan je dat het beste via Facebook doen en je kan natuurlijk altijd nog ouderwets een brief sturen! Mijn laptop heeft ook zijn langste tijd gehad, dus als je op een gegeven moment niets meer hoort dan is het afwachten tot ik weer in Nederland ben.
Tot dan!
Anna
-
25 Februari 2015 - 21:12
Papa:
Lieve Annamarie
Na lang wachten toch weer een heel verhaal. En al je belevenissen over werk en vrije tijd.
Gelukkig kan je nog genieten met de vakantiegangers ondanks de tegenslagen. Gilbert heb je ontmoet, dat zal vast wel een feestje zijn geweest. Geniet nog maar even. De winter is zo voorbij. Groeten van hier. -
25 Februari 2015 - 21:24
Mama:
Ha Annamarie,
Leuk om je verslag te lezen en mee te voelen met de hectiek van je werk!! Je raakt dus nu helemaal 'afgekickt' van de telefoon,je kunt 't ook zo laten blijven natuurlijk,als je weer terug bent,haha! Alleen via computer communiceren en eenvoudig mobieltje, niks mis mee! Gezellige tijd gewenst nog!!
mama
-
25 Februari 2015 - 22:28
Susanna:
Hey Anna,
gelukkig vermaak je je nog opperbest en wat gaat de tijd snel! Geniet er nog maar even van. (scheelt een hoop tijd, zonder mobiel)
Veel liefs Rob, Susanna, Amber en Evelien -
22 December 2015 - 13:37
J. Kool:
Hallo Anna Marie, ik heb jouw bankpas gevonden bij A'dam Sloterdijk! Mail mij even!
Ik hoop dat ik je op deze manier kan bereiken.
Groetjes, Jane
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley