Waar bleef die hitte nou?

Terwijl ze in de Sahara snakken naar ook maar een beetje water om hun heen, is er in Nederland in de maand augustus genoeg gevallen om heel Nederland een ALS icebucketchallange met regenwater te laten doen. Toch schrijf ik in de titel; "waar bleef de hitte".

Dit heeft er vooral mee te maken omdat iedereen in het voorseizoen zei dat het "ontzettend heet" zou worden en meer van dat soort benamingen. Nu is het de hele zomer rond de 30 graden geweest wat een heerlijke temperatuur was. Helemaal bij zee is er dan een heerlijk windje waardoor het helemaal niet benauwd of klam aanvoelt. Er zijn misschien een paar dagen geweest van echt over de 40 graden en ja dan vielen de kakkerlakken hier ook van het dak. Zoals de laatste avond dat mijn familie er was.

BEZOEK
Mijn geliefde tante, oom en nichtje zijn hier namelijk op vakantie geweest! Doordat ik het ruim van te voren wist, heb ik goed voor kunnen werken waardoor ik extra tijd had om ze bijv. stiekem van het vliegveld te halen en ook om met ze mee te gaan naar de Sahara. Wat een fantastische week was dat. Ondertussen moest ik natuurlijk wel gewoon doorwerken, maar heerlijk om na 4 maanden weer even bekenden te zien.

Het verschil met bijvoorbeeld Zwitserland is hier namelijk groot. Daar zat ik met een hele goede vriendin wat echt heel fijn is om om je heen te hebben. Hier zit ik ook met fijne collega's, maar ze kennen je niet echt en jij kent hen niet, waardoor het anders is dan met vrienden en familie. Ook is het af en toe lastig om met de Tunesiërs een gesprek op niveau te voeren. Vooral ook vanwege de taalbarrière. Al met al was het even fijn om met mensen van "thuis" te kunnen optrekken en lekker te roddelen over de familie ;)!

RAMADAN
Verder is hier de Ramadan geweest (ja, al enige tijd geleden, ik weet dat ik lang niet geschreven heb).
Ramadan:
- Niet eten
- Niet drinken
- Niet roken (dit houdt geen Tunesiër vol)

Het was echt te grappig voor woorden. Iedereen is dus "verplicht" eraan mee te doen. Alle koffie en eettentjes zijn van 's ochtends vroeg (3 uur) tot 's avonds 19.45 gesloten. Mijn geliefde schoonmaakster bracht me op kantoor geen koffie meer en mijn lunch bestond vaak uit een zakje chips.
Maar serieus, die hele ramadan is zo schijnheilig, want de eerste week doet iedereen nog alsof ze er braaf aan mee doen. De tweede week zie je al een gedeelte weer buiten roken (enige voordeel van de ramadan; er mocht niet binnen het kantoor gerookt worden). De derde week had de buschauffeur alweer gewoon water in zijn bus en de 4e week, jaja, kreeg ik gewoon mijn kopje koffie weer en snoepjes van een collega.

Een groot gedeelte van de Tunesiërs doet niet mee aan de ramadan, maar voelt zich moreel verplicht om dit niet te laten zien. Dit is natuurlijk goed, dat je anderen niet de ogen uitsteekt, maar ik vind het ook schijnheilig. De hele dag net doen of je niet eet en drinkt, terwijl je net nog een pizza naar binnen hebt gewerkt. Ook zijn er wel een paar koffietentjes open, maar dat zie je niet van buiten. De mensen die niet aan de Ramadan doen zitten daar dan allemaal binnen te roken, drinken en eten. Ik ben er ook regelmatig geweest (ik heb ook mijn koffie nodig), maar vooral de sigarettenlucht was niet uit te houden.

WERKEN
Het hoogseizoen is begonnen en al bijna weer voorbij. Heerlijk, weer volle vluchten met veel aankomsten. Grote infomeetings en veel gezelligheid. Doordat we ook de GOGO (jongerenorganisatie van Sunweb) erbij kregen, hebben we ook kroegentochten en Club nights georganiseerd. Doordat je dan echt hele andere band met de gasten krijgt is het echt supergezellig. Met dank aan mijn Mesacosa tijd voor alle (drank) spelletjes ;)! Verder zijn de maanden echt voorbij gevlogen. Doordat je eigenlijk constant bezig bent heb je geen idee welke dag het is. Je leeft alleen in het "morgen vlucht, vanavond kroegentocht, dan infomeetings, bezoeken enz. Het kwam dan ook regelmatig voor dat ik op een infomeeting aan mijn gasten moest vragen wat voor dag het eigenljik was.

Heerlijk om zo te leven. En echt, bij elke volle aankomst of vertrek denk je "huh, is er alweer een week voorbij?". Ik heb ook nog steeds niet het idee dat ik hier nu al heel lang zit. Natuurlijk mis ik mijn vrienden en familie (de helft is zelf ook op reis, of verhuisd (Nienke, Wilbert), dus dat scheelt e. Als ik mijn lieve nichtjes op skype zie, of zoals 2 weken geleden de hele familie inclusief neven en nichten dan vind ik het heel jammer dat ik daar niet bij kan zijn.
Maar wat ik toch echt het meeste mis van allemaal...... zijn de Bergen! Ik droom serieus regelmatig dat ik weer lekker aan het snowboarden ben en daarom hebben Myriam en ik ook niet lang getwijfeld om wederom deze winter te werken voor Wens Chalets en deze keer in onze echte "eigen" Chalet! Een nieuwe uitdaging, waar we allebei voor willen gaan, maar zo ver is het nog niet natuurlijk, want hier is de zomer nog zeker niet voorbij. En na de zomer heb ik zeker nog wel even tijd om eerst iedereen rustig te zien en bij te kletsen :).

Kus, Anna