Een weekje Oman
Door: Anna & Bas
Blijf op de hoogte en volg Annamarie
19 Juli 2017 | Oman, Ḩilf
Na een paar weken van verhuizen, een carriereswitch en nog last minute dingen regelen voor de reis (iets met een nieuw paspoort, kitesurftas wel of niet enz.) zijn we maandag 3 juli op weg gegaan naar onze eerste bestemming: The sultanate of Oman.
Met een tussenstop in Munchen konden we in het vliegtuig van Oman air al genieten van de Arabische sferen. Na een relaxte vlucht met erg veel ruimte kwamen we s morgens om 6 uur aan in deze Arabische staat. WAT EEN HITTE!!! Dat was het eerste wat we dachten toen we het vliegtuig uitstapten.
Na een auto te hebben gehuurd, kwamen we voor het eerste obstakel. We moesten ergens bij het hoofdkantoor van Budget cars een permit ophalen om de ferry naar Masirah Island te kunnen verkrijgen. 3 km weg volgens de mevrouw die ons hielp. Met een prachtig handgeschreven aanwijzingskaart (zie foto) kon het niet missen. Twee uur verder hadden we dan eindelijk onze felbegeerde permit voor de boot. Op Masirah Island is het van juni tot en met september hoogseizoen voor de Kitesurfers en daardoor ons doel om naar dit land toe te reizen.
Doordat het in de hoofdstad Muscat veel te warm was om uberhaupt buiten een rondje te lopen, hebben we daar 1 nachtje geslapen en zijn de volgende dag meteen doorgegaan. Het noorden van het land is 1 groot maanlandschap , alles is droog en er is geen groen grassprietje te bekennen. We dachten dat het op Masirah anders zou zijn, vanwege de oceaan en de koelere lucht, maar ook daar was het een maanlandschap. Toch waren de binnenwateren en de stranden prachtig om te zien en op te surfen.
Na een te dure en luxe boot kwamen we aan op het eiland en daarna vrij snel bij ons kitesurfkamp waar we 5 nachten hadden geboekt. De aanwijzing was: Ga rechts van de weg af, door het dorp en volg de sporen in het zand. Okeee. In het dorp (een paar hutjes die men zelf in elkaar had gezet) maar even rond gevraagd en werden we de juiste weg op gewezen. Het kamp was echt zoals het beschreven was: een base camp. We sliepen in een hutje waar je de wind constant hoorde. Hierdoor leek het of het de hele dag en nacht slecht weer was. Gelukkig was dit niet het geval, behalve dan dat het elke dag zo’n 30/40 knp waaide (windkracht 7/8). Precies wat we hadden uitgezocht.
De 5 dagen op Masirah Island waren heerlijk relaxed. Er waren verschillende kite spots waar je makkelijk heen kon rijden. Doordat het overdag alsnog heel warm was en de zon natuurlijk niet al te best voor onze huid, zijn we elke dag sochtends vroeg gaan kiten. Smiddags heerlijk relaxen in de schaduw en dan aan het eind van de middag nog een sessie. Het was heel rustig in het kamp doordat het blijkbaar net vakantie was geweest in dubai en de emiraten dus daar hadden we geluk mee. Al was het wel gezellig toen de laatste dag een Italiaans stel kwam die geen idee had dat Masirah Island in de zomer eigenlijk alleen voor kitesurfers interessant is (vanwege de harde wind die er dag en nacht is). We hebben een gezellige avond met ze gehad en uiteraard even Ligretto aan ze geleerd !
Zij vertelden ons ook dat je op de terugweg naar Muscat langs een turtle watch gebied komt. Dat wilden wij (Anna) natuurlijk ook wel zien! Na een nachtje te hebben geslapen in een basic camp vlakbij de schildpadden zijn we sochtends om 5 uur met een omani mee gegaan naar het strand. En daar zagen we de reuzeschildpadden die weer terug kruipen naar de zee. Wat bijzonder! De hele nacht waren ze bezig geweest om hun eitjes te leggen en te beschermen onder het zand en nu zagen we ze rustig terugkruipen. 1 schildpad was zelfs nog druk bezig om zijn eitje te beschermen en gooide met zijn grote poten zand op een hoop. Langzaam kroop de zon hoger en hoger en kwamen we er ook nog achter dat we op een heel mooi stuk strand stonden.
Het was een geweldige laatste ervaring in Oman. We moesten nog een paar 100 kilometer terug naar de hoofdstad en die avond vertrok ook onze vlucht naar onze volgende bestemming: Johannesburg, South Africa!
Wat ons opviel in Oman:
• De omani mannen dragen bijna allemaal een witte lange jurk en een tulband op hun hoofd. Ons is verteld dat alleen Omani mensen dit mogen dragen en geen mensen van andere nationaliteiten.
• De omani vrouwen dragen over hun kleding een lange zwarte jurk.
• Je ziet bijna nergens vrouwen op straat, toen we een keer aan het kitesurfen waren en er kwam een groepje meisjes kijken waren ze heel nieuwsgierig en hebben we even met ze gepraat.
• Het is ons gelukt! Buiten de Nederlandse jongen op het vliegveld zijn we geen Nederlanders tegen gekomen in Oman
• Iedereen in Oman kan wel een woorde Engels. Zelfs in een afgelegen dorpje waar verder niets is kan je vragen naar de weg.
• Van de 3 miljoen inwoners in Oman zijn bijna 500.000 mensen uit India. Je ziet dat zij vooral degene zijn die hard werken (in restaurants, coffee shops, op camping plekken enz.)
• Als de omani eten gaan halen, stappen ze echt de auto niet uit (stel je voor). Ze gaan voor het terras van het restaurant staan met de auto en toeteren net zo vaak tot iemand ze komt helpen. Wij zaten vaak bij zo’n tentje te eten en dan hoor je dat getoeter dus de hele avond.
• De Omani zijn over het algemeen erg aardig! Vooral tegen ons, toeristen. Tegen de mensen uit India waren ze wel weer erg denigrerend.
• “Hebben we niet” kennen ze niet in Oman. Als ik bij een eettent iets vroeg wat ze niet hadden dan zeiden ze “ prima” en haalden het vervolgens bij een ander cafe op haha.
• De mensen die we uit de Arabische Emiraten hebben ontmoet waren erg arrogant en vonden zichzelf heel wat.
• Ondanks dat het land best rijk is, hebben ze nog niet veel faciliteiten. Zo hebben ze maar een paar asvaltwegen door het land en kennen ze nog de leuke ouderwetse internetcafés in plaats van Wifi punten. (Op het eiland lachten ze ons trouwens uit toen we vroegen of er ergens wifi was)
Al met al een erg bijzondere en mooie ervaring gehad in dit land met een dank aan Qaboose ( Sultanate of Oman)
-
20 Juli 2017 - 08:33
Boukje:
Mooie reis en leuk verslag! Leuk dat je dit allemaal nog doet met de kleine in je buik.
Groetjes boukje -
20 Juli 2017 - 08:34
Alice:
Enjoy!!! Heerlijk verhaal XX -
20 Juli 2017 - 10:01
Fokke :
Leuk om zo wat van jullie te horen! Reizen is super! :) -
20 Juli 2017 - 13:37
Nienke:
Leuk stukje! En leuk die opvallendheden ;) veel plezier in Afrika! X -
20 Juli 2017 - 21:09
Laura L:
Krijg ineens een mailtje van annaisbackpacken -
20 Juli 2017 - 21:11
Laura L:
Reactie kwam maar half door.. er stond nog bij dat het klinkt als een heerlijk avontuur en ik uitkijk naar het volgende verslag ;) -
20 Juli 2017 - 21:21
Grada:
Leuk om met jullie mee te reizen,mooi verhaal.
Veel plezier op jullie verdere reis. -
20 Juli 2017 - 21:48
Wietske :
Je hebt blijkbaar nog je oude mailinglist
actief Anna! Dus er zullen veel oude bekenden meelezen -
20 Juli 2017 - 21:50
Wietske :
Leuk om te lezen! Kus Wiets -
20 Juli 2017 - 23:30
Annemarie:
Prachtig he zo'n schildpad die eieren legt. Echt geluk hebben is dat. Je moet terug om al die scildpadjes naar het water te zien lopen. Maar dat kan ook in Afrika of een volgende keer in Maleisie.
succes verder. liefs
-
27 Juli 2017 - 07:46
Eva:
Leuk om te lezen Anna! -
27 Juli 2017 - 07:46
Eva:
Leuk om te lezen Anna!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley